Vliegangst

//Vliegangst

Vliegangst

Hij fladdert en hij vliegt weer. Onze parkiet. Na een beet van een kraai werd hij geopereerd. Hij verloor een pootje. Geamputeerd. Maandenlang zat hij getraumatiseerd op de grond in zijn kooi. Geen uitzicht, letterlijk. Hij dacht dat hij nooit meer kon vliegen. We zetten zijn voedsel en water een trapje hoger. Eerst durfde hij niet, bang om te vallen. Bang om te falen. Maar hij zette door, omdat het moest. Sinds een paar dagen vliegt hij weer. Elke ochtend zit ‘ie bovenin zijn kooi. Dan kijkt hij me aan, vol trots. Kijk, met één pootje! Hij kan alles terug zien, zingt weer net als vroeger. Hij heeft volgehouden, is de faalangst voorbij. Eenbenig eigenwijs. Ik fluit bewonderend terug. Volgens mij is het een Friese parkiet, ons Olievogeltje.

2017-10-14T19:36:38+01:00octobre 14th, 2017|De ouwe doos|