Een bevriend diplomaat kreeg enige tijd terug te horen dat zijn volgende standplaats Quito, de hoofdstad van Ecuador, zou worden. Mijn vriend was verguld met de nieuwe post, maar er was een probleem: hij sprak geen woord Spaans. Niet voor één gat te vangen, volgde hij Spaanse les bij een Zuid-Amerikaanse dame in Den Haag. [...]
Het moet in het najaar van 2018 zijn geweest. Ik had mij net definitief in Spanje gevestigd en volgde, zoals het een goede immigrant betaamt, Spaanse les. Twee avonden per week toog ik naar een kleverig klaslokaal in downtown Barcelona om mij het Castilliaans meester te maken. Een Vlaams vriendenkoppel dat al jaren in Madrid [...]
Vanochtend had ik een afspraak bij de CAP, een soort Catalaanse huisartsenpost. Twee keer per jaar neemt men daar bloed af om mijn gezondheid te controleren. Hoewel ik niet bang ben voor een prik, is dit CAP-consult niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Behalve het onchristelijke tijdstip van 08h00, de plicht om nuchter te zijn (ook koffie [...]
Ben me echt rotgeschrokken vanochtend! Liep op de boulevard met de hond,.. plots zag ik hem, hij liep voor ons, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik hield afstand.. je moet toch oppassen tegenwoordig, je hoort het wel es van vrienden maar als het je zelf overkomt.. dat loopje, die outfit, clear [...]
Toen ik nog alleen woonde, at ik vaak buiten de deur of bestelde eten via een delivery app. De bekendste bezorgdienst alhier is Glovo. Daar was ik kind aan huis. Of beter gezegd, Glovo was kind aan huis bij mij. Sinds ik samenwoon met iemand die goed kan koken, maak ik zelden tot nooit meer [...]
Sinds Foxy bij me woont, gaan we elke dag naar de ‘pipican’. Dat is een omheind park waar honden onaangelijnd kunnen rennen en ravotten. Foxy geniet met volle teugen wanneer hij zijn vriendjes terugziet of nieuwe caniene contacten legt. De pipican is zijn ‘happy hour’, al blijven we vaak langer dan een uur. Ook voor [...]