Toen men mij vertelde dat het thema van deze editie ‘ondernemerschap’ zou zijn, was mijn eerste reactie: ondernemer én chronisch ziek zijn, dat gaat niet samen. Immers, ik had zelf een goedlopend bedrijf (lobbybureau in Brussel) toen ik het Parkinson-verdict kreeg. Zes jaar later moest ik mijn ‘kindje’ van de hand doen en stoppen met [...]
Het meest traumatische dat je als expat in Spanje kan meemaken, is Nederlanders in het wild tegenkomen. Zeker Nederlanders die nooit verder zijn gekomen dan Friet van Piet in Benidorm, maar niettemin hun ‘visie’ aan je willen opdringen. Een paspoort gemeen hebben (en verder niks) geeft hen blijkbaar het recht lukraak landgenoten aan te spreken. [...]
Tijdens onze avondwandeling kwamen Foxy en ik een homokoppel tegen met twee kleine hondjes. Dat is niet zo vreemd; driekwart van de inwoners van Sitges bestaat uit homo’s met een hond. De ene heer had een wit keffertje aan de lijn, de andere een zwarte. Ik had hen vaker zien lopen - Sitges is een [...]
Vorige week ging ik iets drinken met Mitch, een Nederlandse buurjongen in Sitges. We zijn eigenlijk part-time buren, want hij en zijn familie gebruiken hun appartement, in hetzelfde gebouw als waar ik woon, enkel voor vakanties. Het is altijd gezellig als zij - echte Amsterdammers - er zijn. We hadden afgesproken in de ‘chiringuito’ op [...]
Gisteravond liep ik met Foxy richting een café waar ik met een vriend had afgesproken. Ik was te laat en het was te warm. Opeens hoorde ik een vrouwenstem “hola!” en ”Foxy!” roepen. Verstoord keek ik om me heen. Het bleek de uitbaatster van een nabij gelegen restaurant, die ik sinds de geboorte van haar [...]
Het was erg druk op de boulevard toen ik Foxy uitliet voor zijn avondlijke pi(t)sstop. Na een snikhete dag was de temperatuur eindelijk dragelijk, mas o menos. Bovendien is het hoogseizoen begonnen, met een tsunami van toeristen en localo’s flanerend op de paseo van Sitges tot gevolg. Ook voor honden was het spitsuur. Overdag is het te [...]
Een bevriend diplomaat kreeg enige tijd terug te horen dat zijn volgende standplaats Quito, de hoofdstad van Ecuador, zou worden. Mijn vriend was verguld met de nieuwe post, maar er was een probleem: hij sprak geen woord Spaans. Niet voor één gat te vangen, volgde hij Spaanse les bij een Zuid-Amerikaanse dame in Den Haag. [...]
Het moet in het najaar van 2018 zijn geweest. Ik had mij net definitief in Spanje gevestigd en volgde, zoals het een goede immigrant betaamt, Spaanse les. Twee avonden per week toog ik naar een kleverig klaslokaal in downtown Barcelona om mij het Castilliaans meester te maken. Een Vlaams vriendenkoppel dat al jaren in Madrid [...]
Ben me echt rotgeschrokken vanochtend! Liep op de boulevard met de hond,.. plots zag ik hem, hij liep voor ons, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik hield afstand.. je moet toch oppassen tegenwoordig, je hoort het wel es van vrienden maar als het je zelf overkomt.. dat loopje, die outfit, clear [...]
Toen ik nog alleen woonde, at ik vaak buiten de deur of bestelde eten via een delivery app. De bekendste bezorgdienst alhier is Glovo. Daar was ik kind aan huis. Of beter gezegd, Glovo was kind aan huis bij mij. Sinds ik samenwoon met iemand die goed kan koken, maak ik zelden tot nooit meer [...]