Vanmiddag kwam een Spaanse vriend bij mij thuis lunchen, op de patio. Blijkbaar had hij na afloop van de copieuze en knoflookrijke maaltijd - terwijl ik in de keuken de vaatwasser stond te vullen - behoefte aan een frisse adem. Mijn vriend wist echter niet dat ik mijn dopamine-pillen in Tic Tac doosjes bewaar. Nu [...]
Een van de redenen om mijn eerste boek ‘Het Oliemannetje’ te schrijven was om de mythes en vooroordelen over lobbyen te ontkrachten. Het beeld dat mensen van lobbyisten hebben is vaak negatief en niet conform de realiteit. Als iemand mij op een verjaardagsfeestje vroeg wat ik voor de kost deed, kon ik beter zeggen dat [...]
De ziekte van Parkinson is de snelst groeiende hersenziekte ter wereld. Het aantal mensen dat aan Parkinson lijdt, is tussen 1990-2015 verdubbeld. Men verwacht dat dit aantal de komende jaren opnieuw verdubbelt, van 7 miljoen in 2015 naar ca. 14 miljoen in 2040. Deze pandemie vormt een grote bedreiging voor de volksgezondheid en moet [...]
“Dit is geen toeval!”, brult de man met wie ik de komende 28 uur ga ‘hokken’. Hij heet Mehdi en is ervan overtuigd dat de neurologen ons met opzet samen in een kamer hebben gezet: “We lijken wel broers!” Niet qua uiterlijk, integendeel - een getinte Iraniër en een roomblanke Fries - maar verder zijn [...]
Toen men mij vertelde dat het thema van deze editie ‘ondernemerschap’ zou zijn, was mijn eerste reactie: ondernemer én chronisch ziek zijn, dat gaat niet samen. Immers, ik had zelf een goedlopend bedrijf (lobbybureau in Brussel) toen ik het Parkinson-verdict kreeg. Zes jaar later moest ik mijn ‘kindje’ van de hand doen en stoppen met [...]
Het meest traumatische dat je als expat in Spanje kan meemaken, is Nederlanders in het wild tegenkomen. Zeker Nederlanders die nooit verder zijn gekomen dan Friet van Piet in Benidorm, maar niettemin hun ‘visie’ aan je willen opdringen. Een paspoort gemeen hebben (en verder niks) geeft hen blijkbaar het recht lukraak landgenoten aan te spreken. [...]
Vroeger in Friesland, wanneer iemand vroeg hoe het ging, was het antwoord steevast: “ik mag niet klagen”. Typisch Fries: nuchter en ingetogen. Alleen bij een Elfstedentocht kwamen de emoties naar buiten, met of zonder hulp van Weduwe Joustra. Dat niet-zeuren-doe-maar-gewoon, was tegelijk typisch Nederlands. We hadden weinig te klagen. Das war Einmal. Klagen mag tegenwoordig [...]
Tijdens onze avondwandeling kwamen Foxy en ik een homokoppel tegen met twee kleine hondjes. Dat is niet zo vreemd; driekwart van de inwoners van Sitges bestaat uit homo’s met een hond. De ene heer had een wit keffertje aan de lijn, de andere een zwarte. Ik had hen vaker zien lopen - Sitges is een [...]
Vorige week ging ik iets drinken met Mitch, een Nederlandse buurjongen in Sitges. We zijn eigenlijk part-time buren, want hij en zijn familie gebruiken hun appartement, in hetzelfde gebouw als waar ik woon, enkel voor vakanties. Het is altijd gezellig als zij - echte Amsterdammers - er zijn. We hadden afgesproken in de ‘chiringuito’ op [...]
Gisteravond liep ik met Foxy richting een café waar ik met een vriend had afgesproken. Ik was te laat en het was te warm. Opeens hoorde ik een vrouwenstem “hola!” en ”Foxy!” roepen. Verstoord keek ik om me heen. Het bleek de uitbaatster van een nabij gelegen restaurant, die ik sinds de geboorte van haar [...]