“Ik kocht het origineel (Nederlandse) versie van dit boek toen het officieel werd gepresenteerd in een Brussels café terug in 2014. Ik kreeg zelfs het ondertekend door de auteur, iets waarvoor ik eeuwig dankbaar, zoals wanneer de dag komt, zet ik het op voor de veiling, zal Saudi prinsen proberen elkaar overbieden om mijn kostbare kopie te verkrijgen.

Want inderdaad: dit is niet zomaar een boek. In feite is dit de meest significante bijdrage aan de literatuur sinds hebben Anoniemen de Bijbel naar beneden geschreven. Het boek is gedoopt «The Fixer», maar «De Messias» zou een meer toepasselijke titel geweest zijn, als zijn hoofdpersonage dwaalt door de uitgestrekte woestijnen van het politieke landschap van de EU, in een poging om de waarheid te vinden en zichzelf (De auteur is niet schuwt het de gedachte dat deze twee een en hetzelfde zou kunnen zijn), terwijl in de hoop een paar ketters te zetten langs de weg, effectief in te doen door derhalve te vervangen door water wijn.

En het boek gaat over de EU: de meest verafschuwde Instelling op het Europese continent, maar het is niet echt een instelling, maar een politiek platform, een eeuwig «Congres van Wenen» en dat is wat de aandachtige lezer zal opmerken, als (s) hij wil om iets te leren. Want naast de vele toevallige ontmoetingen met «de verantwoordelijken» op formele, maar veel ook minder formele gelegenheden, moet men opmerken dat alles politiek echt relevant gebeurt buiten «De instelling», in zogenaamde «informele vergaderingen van de Raad» en soortgelijke werkgroepen van alle soorten, gekruid met de onvermijdelijke aangesloten sociale evenementen.

Het is hier dat Wytze gevonden zijn roeping en slaagde erin om de schoten te bellen voor meer dan een decennium, totdat ongelukkige gebeurtenissen hem dwong om de schaal van een beetje.

Geschreven met humor, het boek biedt een humoristische inzicht in de Brusselse Machinery; waardoor alles tot in de menselijke maat. Het heeft niet de pretentie om een diepgaande technische analyse van de procedure te geven en « te doen en don’ts ‘», zoals de meeste boeken over het onderwerp te doen. Noch heeft het boek gestart met een grote campagne van zomaar een veronderstelde lange termijn insider «wie zal morsen de bonen». Toch, het bevat veel meer inzicht dan die serieuze boeken die pretenderen te doen, en nu al gewoon om die reden is het sterk aanbevolen.”