‘De een zijn dood is de ander zijn brood’, zegt een Nederlands spreekwoord. Dit is helaas ook op de coronacrisis van toepassing. Op macro-niveau bijvoorbeeld bij vooraanstaande Republikeinse politici die, met ‘Corona voorkennis’, grote aandelenpakketten van de hand deden, ondertussen naar buiten uitstraalden dat ‘het best meeviel’ en zo, toen de realiteit van Covid-19 tot iedereen was doorgedrongen, Wall Street voorop, gigantische geldbedragen ‘verdienden’ over de ruggen van de slachtoffers van dit lethal virus. In één woord despicable, verachtelijk.
Op micro-niveau wilde ik vanochtend extra maatregelen treffen om geen infectie op te lopen of door te geven. Mijn eigen ‘farmacia’ is helaas al dagen uitverkocht wat maskers en gel betreft, maar gelukkig vond ik een andere apotheek, die nog ‘stock’ had. Nou ja, stock.. speciaal aangerukte rommel, qua kwaliteit ondermaats en qua prijs vele malen ‘over de kop’. Maar ja, bij schaarste en angst is de klant dubbel verliezer. Voor de desinfecterende handgel (100 ml) en latex handschoenen betaalde ik 49,98€. En de handschoenen (M) zijn niet eens in mijn maat…
Overigens, op de achterkant van de blauwe doos staat ‘Made in P.R.C’… Waar staat die afkorting eigenlijk voor? Of klink ik nu teveel als een ander bekend Republikeins politicus? 🙂
