Gisteren moest ik in Leuven zijn, de stad waar ik vroeger vaak en graag kwam. Na afloop ging ik ‘op café’ met een vriend die in de stad woont. Daar het studentencafé slechts een paar honderd meter verwijderd was, besloot ik te voet te gaan. Ondanks de korte afstand kwam ik veel aantrekkelijke mannen tegen. [...]
Drie tafels verder, op het terras van Le Perroquet, zit een Nederlands koppel. Aan de conversatie te horen - luid en duidelijk - zijn het stagiaires die pas in Brussel zijn gearriveerd. De jongen kijkt een paar keer mijn kant op maar ik negeer zijn steelse blikken. Mijn hoofd staat niet naar lichtvoetig sociaal verkeer. [...]
Gisteren is mijn moeder onverwachts maar vredig ingeslapen. Het verdriet is intens doch de dankbaarheid overheerst. Een sterke vrouw, echtgenote, moeder en oma, die van elke dag genoot en voor iedereen klaarstond. We koesteren de vele mooie herinneringen. Rust zacht, lieve mama. Drachten, 23 september 2017
Alvorens het (huur)contract te kunnen tekenen, vraagt de verhuurder mij, onder meer, een 'copy of a recent salary slip'. Telefonisch leg ik uit dat ik geen salarisstrookje « as such », maar wel een gelijkwaardige verklaring van inkomen kan aanleveren. Dat blijkt gelukkig geen enkel probleem. De dienstdoende mevrouw antwoordt opgeruimd: « any slip of [...]
Het is spitsuur in de supermercado. Onverwachts loop ik 'mijn' Mexicaanse dogsitter tegen het lijf. Met zeven flessen cava en dubbel zoveel Desperado's in zijn mandje verontschuldigt hij zich nogmaals voor zijn 'ausencia' vanavond. Ruimhartig toon ik begrip; vandaag is een speciale dag en bovendien, zelfs Boni gaat met dit hondenweer de straat niet op. [...]
Aan het tafeltje naast mij zitten vier mooie blonde meiden. Jaartje of 18, Nederlands, zichtbaar niet uit arbeidersgezinnen. De 'cuenta' van de vorige avond dient opgemaakt en 'errugens' ontbreekt 2€20. Teveel betalen is geen optie, daar kan geen Gaudi of Gotico tegenop. Terwijl er drie wild op de calculator van hun iPhones tikken, probeert de [...]
Sinds kort steek ik om medische redenen af en toe een jointje op. Die haal ik bij de coffeeshop om de hoek waar ze me stilaan beginnen te kennen, geloof ik. De uitbater verwelkomt mij steevast als “Wiet-ze”.
Zes maanden wachten... eindelijk werd ons geduld beloond.. en hoe! Een gastronomische ontdekkingstocht in een van 's werelds beste en meest spectaculaire restaurants, met neef Ralf, zelf ook geen onbenadigde kok en mede-liefhebber van een kleine uitspatting op z'n tijd:) 27 juli, Barcelona
Mijn Barcelonese dakterras mag zich vandaag weer verheugen op hoog Haags bezoek. Even 'de-formeren' met Tweede Kamerlid maar vooral 'oude' vriend Han ten Broeke. Overigens geeft de Catalaanse vlag niet het officiële partijstandpunt weer:) 23 juli, Barcelona
Toen ik zaterdag voor het eerst in tien jaar weer over de dansvloer Huppelde, op mijn manier dan Dacht ik bij mezelf: krijg toch De klere, mijnheer Parkinson... Ik heb je stiekem weggedanst Ik hoop dat je het niet leuk vond:) 10 juli, Scheveningen
