Vanmiddag liep ik met Foxy over het naaktstrand van Sitges. Op een lesbisch koppel na was er geen hond te bekennen. Juist daarom kom ik er graag (gekleed), althans in de winter. Ik had me echter misrekend. Vanuit een spelonk verscheen plots een appetijtelijke jongeman ‘in volle glorie’ met een Deense dog die het [...]
Gisteravond zat ik met mijn goede vriend Hans iets te drinken op een terras in Sitges. Het was feest in het dorp en vanaf ons plekje konden we (bijna) de ‘menselijke torens’ zien. Terwijl Hans video’s van het jaarlijkse spektakel stond te maken, kwam een mevrouw mij in het Engels vragen of we nog [...]
Eind vorige maand had ik de eer om ‘op de koffie te komen’ bij premier Mark Rutte in het Torentje. We kennen elkaar al 35 jaar! Wij bespraken hoe het is om te leven met de Ziekte van Parkinson en het belang van een strenger toelatingsbeleid in Europa voor giftige stoffen, nu steeds meer vast [...]
Een van de redenen om mijn eerste boek ‘Het Oliemannetje’ te schrijven was om de mythes en vooroordelen over lobbyen te ontkrachten. Het beeld dat mensen van lobbyisten hebben is vaak negatief en niet conform de realiteit. Als iemand mij op een verjaardagsfeestje vroeg wat ik voor de kost deed, kon ik beter zeggen dat [...]
De ziekte van Parkinson is de snelst groeiende hersenziekte ter wereld. Het aantal mensen dat aan Parkinson lijdt, is tussen 1990-2015 verdubbeld. Men verwacht dat dit aantal de komende jaren opnieuw verdubbelt, van 7 miljoen in 2015 naar ca. 14 miljoen in 2040. Deze pandemie vormt een grote bedreiging voor de volksgezondheid en moet [...]
“Dit is geen toeval!”, brult de man met wie ik de komende 28 uur ga ‘hokken’. Hij heet Mehdi en is ervan overtuigd dat de neurologen ons met opzet samen in een kamer hebben gezet: “We lijken wel broers!” Niet qua uiterlijk, integendeel - een getinte Iraniër en een roomblanke Fries - maar verder zijn [...]
Toen men mij vertelde dat het thema van deze editie ‘ondernemerschap’ zou zijn, was mijn eerste reactie: ondernemer én chronisch ziek zijn, dat gaat niet samen. Immers, ik had zelf een goedlopend bedrijf (lobbybureau in Brussel) toen ik het Parkinson-verdict kreeg. Zes jaar later moest ik mijn ‘kindje’ van de hand doen en stoppen met [...]
Het meest traumatische dat je als expat in Spanje kan meemaken, is Nederlanders in het wild tegenkomen. Zeker Nederlanders die nooit verder zijn gekomen dan Friet van Piet in Benidorm, maar niettemin hun ‘visie’ aan je willen opdringen. Een paspoort gemeen hebben (en verder niks) geeft hen blijkbaar het recht lukraak landgenoten aan te spreken. [...]
Vroeger in Friesland, wanneer iemand vroeg hoe het ging, was het antwoord steevast: “ik mag niet klagen”. Typisch Fries: nuchter en ingetogen. Alleen bij een Elfstedentocht kwamen de emoties naar buiten, met of zonder hulp van Weduwe Joustra. Dat niet-zeuren-doe-maar-gewoon, was tegelijk typisch Nederlands. We hadden weinig te klagen. Das war Einmal. Klagen mag tegenwoordig [...]
Terwijl de ochtendspits het vaderland verlamt duizend kilometer stilstaan, achteruit Regen op het voorruit 18 miljoen mensen in de polder, plensen. Rek ik mij uit, ruimte traag want alle tijd voor vrijheid, liefde lavend aan licht: de zon. Geen files, geen claxon.