Nu het kwik elke dag tot boven 20 graden stijgt, schakelen Boni en ik over op ons zomerritme. Franse bulldogs met hun platte neus kunnen slecht tegen hitte. Voor (diep)Friezen geldt hetzelfde maar niet zozeer vanwege hun neus. Daarom laat ik Boni in de zomer ‘s ochtends vroeg en ‘s avonds uit. Overdag is het [...]
Laat is het niet geworden gisteren - daar zorgt die vermaledijde avondklok wel voor - maar intens was het zeker. Het laatste blokje om met Boni moet een vermakelijk schouwspel zijn geweest; een hondje van 35 centimeter hoog dat een te blijde, na-Shakira’ende pinguïn van 1m90 voorttrekt. Na 15 maanden ingetogenheid heb ik mij - [...]
Daar ik vermoedde dat men in de kliniek waar ik gisteren een rectoscopie diende te ondergaan naar mijn medicijngebruik zou informeren, had ik pro-actief een overzicht van alle pillen die ik slik uitgeprint en meegebracht. Bovendien, wat op papier staat is niet gevoelig voor miscommunicatie; bij zoiets belangrijks als een medische ingreep kan ik (nog) [...]
Smalle straatjes die kronkelend verleiden tot oeverloos geslenter, nooit vervelen heden aan verleden rijgen als getijden levende polaroid, voer voor penselen. De vissershuizen met blauw-witte luiken waar binnen zwarte rijst of mossel gaart tikkende masten, overal zee kan ruiken de kloeke kerk belooft behouden vaart. Hoewel op ‘t eerste oog de rust [...]
Hoewel de zon zich, schuchter nog, verschuilt Omdat het weekend is, een uurtje langer rust de lucht langzaam maar zeker grijs verruilt voor blauw; hemel en aarde wakker kust. De zee ontwaakt, begint aan haar karwei vers water klotst, beloftevol doch traag wist uit wat is geweest, een schone lei het enige dat [...]
Honden zijn soms net als kinderen. Zeker als het op eten aankomt. Boni smikkelt liever snacks naar binnen dan zijn ‘gezonde’ voer. Lekkere trek dus, net als ik vroeger. Mijn deugniet is vooral dol op ‘dental stix’ van Pedigree. Voordeel hiervan is dat hij niet uit zijn bek stinkt. Regel des huizes is: maximaal twee [...]
Aan tandartsen heb ik een broertje dood. Dit trauma ontstond in Drachten waar onze ‘bekkenbeul’ zichtbaar teleurgesteld was als ik weer geen gaatjes had. Was het eindelijk eens raak, dan leefde de man op en nam zijn martelwerktuigen ter hand met het enthousiasme van een poelier die net een verse lading kippen binnenkrijgt. Na afloop kreeg [...]
Een matineuze duif die lustig koert Zicht en licht dat elke keer ontroert De blikkerende zee berust het oog, Worstelt de zon zijn weg omhoog. De nieuwe dag ontluikt beloftevol Wat ooit was speelt nu geen rol Bevrijd van ballast uit verleden, Het enige dat telt is heden.
Tijdens onze wandeling op de Paseo Maritimo in Sitges word ik plots staande gehouden door een shirtless jongeman op rollerblades. Gespierd, bezweet en ontzettend mooi. Ik begin ook te transpireren, maar niet van het rolschaatsen. Blijkbaar houdt de hunk van Franse Bulldogs; hij vraagt of hij mijn hond mag aaien. Hoewel jaloers stem ik toe. Terwijl [...]