Toen men mij vertelde dat het thema van deze editie ‘ondernemerschap’ zou zijn, was mijn eerste reactie: ondernemer én chronisch ziek zijn, dat gaat niet samen. Immers, ik had zelf een goedlopend bedrijf (lobbybureau in Brussel) toen ik het Parkinson-verdict kreeg. Zes jaar later moest ik mijn ‘kindje’ van de hand doen en stoppen met [...]
Het meest traumatische dat je als expat in Spanje kan meemaken, is Nederlanders in het wild tegenkomen. Zeker Nederlanders die nooit verder zijn gekomen dan Friet van Piet in Benidorm, maar niettemin hun ‘visie’ aan je willen opdringen. Een paspoort gemeen hebben (en verder niks) geeft hen blijkbaar het recht lukraak landgenoten aan te spreken. [...]
Onlangs had ik een klein dermatologisch probleempje. Gezwind toog ik met Foxy naar de farmacia, waar ik kind (en hond) aan huis ben. Toen ik nog werkte en het geld binnenklotste, was ik platinum member bij menig kredietkaart- en luchtvaart-maatschappij. Nu ik in ‘de WAO’ zit, is de apotheek de enige plek waar men de rode [...]
Terwijl de ochtendspits het vaderland verlamt duizend kilometer stilstaan, achteruit Regen op het voorruit 18 miljoen mensen in de polder, plensen. Rek ik mij uit, ruimte traag want alle tijd voor vrijheid, liefde lavend aan licht: de zon. Geen files, geen claxon.
Tijdens onze avondwandeling kwamen Foxy en ik een homokoppel tegen met twee kleine hondjes. Dat is niet zo vreemd; driekwart van de inwoners van Sitges bestaat uit homo’s met een hond. De ene heer had een wit keffertje aan de lijn, de andere een zwarte. Ik had hen vaker zien lopen - Sitges is een [...]
Vorige week ging ik iets drinken met Mitch, een Nederlandse buurjongen in Sitges. We zijn eigenlijk part-time buren, want hij en zijn familie gebruiken hun appartement, in hetzelfde gebouw als waar ik woon, enkel voor vakanties. Het is altijd gezellig als zij - echte Amsterdammers - er zijn. We hadden afgesproken in de ‘chiringuito’ op [...]
Gisteravond liep ik met Foxy richting een café waar ik met een vriend had afgesproken. Ik was te laat en het was te warm. Opeens hoorde ik een vrouwenstem “hola!” en ”Foxy!” roepen. Verstoord keek ik om me heen. Het bleek de uitbaatster van een nabij gelegen restaurant, die ik sinds de geboorte van haar [...]
Het was erg druk op de boulevard toen ik Foxy uitliet voor zijn avondlijke pi(t)sstop. Na een snikhete dag was de temperatuur eindelijk dragelijk, mas o menos. Bovendien is het hoogseizoen begonnen, met een tsunami van toeristen en localo’s flanerend op de paseo van Sitges tot gevolg. Ook voor honden was het spitsuur. Overdag is het te [...]
Een bevriend diplomaat kreeg enige tijd terug te horen dat zijn volgende standplaats Quito, de hoofdstad van Ecuador, zou worden. Mijn vriend was verguld met de nieuwe post, maar er was een probleem: hij sprak geen woord Spaans. Niet voor één gat te vangen, volgde hij Spaanse les bij een Zuid-Amerikaanse dame in Den Haag. [...]
Het moet in het najaar van 2018 zijn geweest. Ik had mij net definitief in Spanje gevestigd en volgde, zoals het een goede immigrant betaamt, Spaanse les. Twee avonden per week toog ik naar een kleverig klaslokaal in downtown Barcelona om mij het Castilliaans meester te maken. Een Vlaams vriendenkoppel dat al jaren in Madrid [...]