Coffeeshop
Aangezien ik tegenwoordig om louter medische redenen af en toe een jointje opsteek, spreekt de Nederlandstalige uitbater van de plaatselijke coffeeshop mij inmiddels aan als Wiet-ze.
Personal Assistant
De dag begon onrustig. Voor het eerst sinds lange tijd moest ik de wekker zetten. Ik had 06:45 ingetoetst. Daardoor werd ik om 5:00 uur wakker, want stel je voor dat ik nog zou slapen als de wekker ging. Gelukkig ben ik van nature een ontspannen mens. Er stonden twee belangrijke afspraken in de agenda, [...]
Geleidehond
De afgelopen week begon elke dag met helse pijn in mijn rechtervoet. Dystonie heet dat, typisch voor ‘jonge’ Parkinson patiënten. Dat duurde meestal tot het begin van de avond. Rond zeven uur kon ik weer enigszins normaal lopen. Iedere dag tien uur pijn, non-stop. Dan is de lol er gauw af. Zelfs bij mij. Normaliter [...]
Roze bril
Fragmenten uit ‘zomaar’ een Messenger conversatie van deze ochtend rond half acht - stoned nog een beethe nog van de slaap, zwevend tussen weer omdraaien of voorzichtig (in ons geval) opstaan - met een Vlaamse vriendin die ook Parkinson en een rappe tong heeft: Zij: ‘en hoe gaat het’ Ik: ‘geen idee’ Zij: ‘just, je [...]
Brussels Lof
Blijkbaar is er bij deze en gene - de fiscus hopelijk niet meegerekend - behoefte aan opheldering over mijn welbevinden in het algemeen en mijn huidige verblijfsplaats in het bijzonder. Het is vrij simpel: ik woon ‘gewoon’ weer in Brussel (terug op de Zavel, na 16 jaar). Daarnaast ben ik regelmatig in Friesland om tijd [...]
Uitgerangeerd
Twee weken geleden was ik uitgenodigd in Amsterdam om deel te nemen aan een debat over Europa. Een retourtje Thalys werd geboekt en ik bereidde mij gedegen voor. Ik doe zelden nog publieke optredens en dit betrof een bijeenkomst van hoog niveau. Er mocht dus niks mis gaan. Tot diep in de ochtend van D-day [...]