Gisterochtend nam ik op de ‘kiss&ride’ strook van Schiphol afscheid van Amerikaanse vrienden die in de VS nieuwjaar gingen vieren. Bij het zoenen wilde ik hen een fijn uiteinde wensen maar kon zo gauw geen geschikte vertaling bedenken. Vanuit een ooghoek zag ik de parkeerwachter naderen; mijn tijd zat erop. Terwijl ik snel in de [...]
Het gaf me zelfvertrouwen. Op de fiets door de stad crossen. Iets dat ik nog kan. Op YouTube staat een filmpje van een Parkinson-patiënt die amper meer kan lopen. Maar ‘du moment’ dat hij op een fiets wordt gehesen, worden zijn spieren soepel en demarreert hij als Bauke Mollema in een Touretappe. Een gelijkaardig gevoel [...]
De zondag maakte haar naam waar. Ondanks dat het medio december is, gaf de barometer 18 graden aan. Politiek gezien maak ik mij grote zorgen over ‘climate change’ maar privé zit ik er anders in. De Catalaanse hoofdstad baadde in het zonlicht en mijn dakterras lonkte als was het augustus: “kom op me zitten en gebruik [...]
Het was zo’n dag die we in Casa Boni een klusjesdag noemen. Eindelijk die schoenen naar de zapatero, pak ophalen bij de stomerij en lege flessen in de glascontainer. Het to-do-lijstje - dat al weken op de salontafel lag te vergelen - uitvoeren, afvinken en next. Pas rond zessen gunde ik mezelf een pauze. Ik [...]
Als honden mochten kiezen, zou Boni op de PVV stemmen, vrees ik. Of op Vox, nu we in Spanje resideren. ‘Multicultureel samenleven’ is voor dieren soms net zo lastig als voor mensen. Sinds enkele weken is de spanning in het gebouw waar we wonen om te snijden. Er is een grote familie uit de [...]
In het Miró-museum dat ik met een vriend her-bezocht, wilde ik ongestoord genieten van het werk van de Catalaanse meester. Het aanbod van een (audio)gids sloeg ik af; kunst neem ik het liefst ‘ongefilterd’ tot me. Duiding door derden, gevraagd of ongevraagd, komt zo’n persoonlijke belevenis mijns inziens vaak niet ten goede. Hoewel ik een [...]
Op momenten van opwinding heeft Boni de gewoonte om flink in zijn mand te bijten. Daar is helaas (voor het baasje) niet zoveel voor nodig. Bezoekers, bekend of onbekend, zijn standaard aanleiding om de tanden diep in het stof te zetten. Ook het vooruitzicht van een wandeling, bijvoorbeeld wanneer ik mijn schoenen aantrek, inspireert Boni [...]
Een ‘oude’ vriend, ‘D’, met wie het contact de laatste tijd helaas wat verstoft was, stuurt me plots een PM bericht. Hij had de foto’s op Facebook gezien van alle vrienden die mij in Barcelona met een bezoekje kwamen vereren waarbij een hapje en een drankje zichtbaar niet werden geschuwd. Nu kon hij niet [...]
Time flies. Bijna een jaar woon ik met Boni in dit penthouse in hartje Barcelona. Centraler kan niet, Els 4Gats zijn de buren, het befaamde estaminet waar rond 1900 Gaudi bier dronk en Picasso zijn eerste expositie hield. Naast het zwembad met ‘estupendo’ uitzicht op de Catalaanse hoofdstad en de ‘gymnasio’ (ahum), viel ik vooral [...]
Twee keer per jaar ga ik met Boni ‘op controle’ bij de dierenarts. Zijn 100-kilometerbeurt, zeg maar. Gisterochtend was het weer zover. Zodra hij de van oorsprong Duitse ‘veterinaria’ ontwaart, wil Boni direct de wachtzaal uitspurten. Eerdere spuitjes en koude instrumenten op en in zijn lijfje is hij verre van vergeten. Na Boni op [...]
